Er zijn van die avonden waarop de wereld even lijkt te vertragen.
Zo'n avond was het vanavond aan het Wad.
Elke avond loop ik met Sem ons laatste rondje langs het Wad. Sem vindt dit altijd prachtig!
Ik weet alleen niet of dit nu komt door de stilte op het Wad of de enkele badgast die ook nog een wandelingetje maakt. Hij ziet van verre al of er een "slachtoffer" is die hem een aai over z'n bol wil geven, en meestal lukt het hem ook wel een enkele badgast te verleiden.
Maar goed, het vrouwtje loopt hier niet om geknuffeld te worden door de badgasten, maar wil even genieten van de zon die langzaam achter de wolken verdwijnt en van de Waddenzee die geen golfjes heeft, maar een spiegelglad is en waar de wolken zich laten spiegelen het water.
Comments