Prachtige kleuren aan de horizon.

De dagen worden langer en de zon zakt steeds later achter de horizon. Dat betekent dat mijn fotografietochten ook steeds later beginnen – en eindigen. Maar ik had alles goed gepland en was voorbereid op een lange avond. En gelukkig maar, want het was meer dan de moeite waard. De lucht explodeerde in een prachtig kleurenpalet van rood, paars en roze – alsof de avond zichzelf in verf had gedompeld om mij een meesterwerk cadeau te doen.

Toen de zon eenmaal onder was, werd het tijd om terug naar huis te keren. De stilte viel in, de kleuren doofden langzaam uit, en ik trapte mijn weg terug. De wind blies me recht in het gezicht, en op het display van mijn fiets knipperden nog maar twee streepjes van de batterij. Maar met een hoofd vol indrukken en een geheugenkaart vol schoonheid, maakte het weinig uit. Dit was zo’n avond die je nog lang bijblijft.