“Wanneer de zonsondergang tegenvalt, maar de zee verrast”

Bloemkool kwal

Gisteravond, na een kwartiertje fietsen, kwam ik aan bij het strand bij pad 20. Het plan was om foto’s te maken van de zonsondergang, maar die stelde eerlijk gezegd een beetje teleur. Terwijl ik de omgeving filmde, viel mijn oog in de verte op iets dat op het strand lag. Door de problemen met mijn rechteroog kon ik niet goed zien wat het was, maar toen ik dichterbij kwam, werd het me al snel duidelijk: een bloemkoolkwal, op z’n kop in het zand.

Wat een bijzonder onderwerp om vast te leggen! De vormen, de textuur, het bijna buitenaardse uiterlijk – het had iets magisch. Er zat echter wel een uitdaging in: het was vloed en het water kwam snel omhoog. Steeds moest ik snel een foto maken en daarna wegrennen voor de golven. Het werd een spel tussen mij, de zee en de kwal. Uiteindelijk lukte het om een mooi plaatje te schieten. Met een tevreden gevoel stapte ik daarna weer op mijn fiets, de lucht inmiddels donkerder, de kwal achterlatend in zijn eigen ritme van eb en vloed.